گزیده ای از سخنان رهبری (5): آسیبهای انقلاب و لزوم آگاهی از آن
مقام معظم رهبری با بیانی شیوا آسیبهای این انقلاب را به دو قسم تقسیم میکنند. آسیبهایی که ریشه در درون ما و ضعفهای درونی ما دارند و آسیبهایی که از سوی دشمن خارجی بر ملتها تحمیل میشوند.
دستهی دوم آسیبها (عوامل بیرونی)
آسیبهای دستهی دوم را غالباً ملتهای این منطقه در حوادث گوناگون آزمودهاند، نخستین آسیب، بر روی کار آوردن عناصری است که خود را متعهد به آمریکا و غرب میدانند. غرب میکوشد پس از سقوط مهرههای وابسته، اصل سیستم و اهرمهای اصلی قدرت را حفظ کند و سر دیگری را بر روی این بدن بگذارد و بدین وسیله سلطهی خود را همچنان ادامه دهد. معنای این کار، معنای هدر رفتن همهی تلاشها و مجاهدتها است. در این مرحله اگر با مقاومت و هشیاری مردم مواجه شوند، میکوشند تا بدیلهای انحرافی گوناگونی را در پیش پای نهضت و مردم بگذارند.
این سناریو میتواند پیشنهاد مدلهای حکومتی و قانون اساسیهایی باشد که کشورهای اسلامی را بار دیگر در دام وابستگی فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به غرب بیفکند، و میتواند نفوذ میان انقلابیون و تقویت مالی و رسانهای یک جریانِ نامطمئن و به حاشیه راندن جریانهای اصیل در انقلاب باشد. این نیز به معنی بازگرداندن سلطهی غرب و تثبیت مدلهای نوسازی شدهی غربی و بیگانه از اصول انقلاب و در نهایت، تسلط بر اوضاع است. اگر این تاکتیک نیز به نتیجه نرسد، تجربهها به ما میگوید که بعد از آن روشهایی چون هرج و مرج و تروریزم و جنگ داخلی میان پیروان ادیان یا قومیتها یا قبایل و احزاب و یا حتی میان ملتها و دولتهای همسایه، و همراه با آن، حصر اقتصادی و تحریم و بلوکه کردن سرمایههای ملی و نیز هجوم همه جانبهی تبلیغاتی و رسانهای را در پیش خواهند گرفت. مقصود آنان از این همه، خسته و نومید کردن مردم و مرددّ و پشیمان کردن مبارزان است. که میدانند در این صورت، شکست دادن انقلاب، ممکن و آسان خواهد شد. ترور نخبگان صالح و مؤثّر یا بدنام کردن برخی از آنان و از سوئی خریدن کسانی از سست عنصران، نیز در شمار روشهای متداول قدرتهای غربی و مدعیان تمدن و اخلاق است.
اشاره: حضرت آقا در بیان آسیبهای بیرونی نیز به موارد عینی و دقیقی اشاره میفرمایند. مواردی که انقلاب اسلامی ایران به عینه شاهد بوده و در راه نورانی خود آنها را پشت سر گذاشته و میگذارد.
1) تلاش غرب برای روی کار آوردن عناصر وابسته و غربگرا.
2) تحمیل قانون اساسی یا مدلهای حکومتی خاصی به انقلاب که موجب تأمین منافع غرب و افتادن دوبارهی مردم در دام وابستگی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به غرب باشد.
3) تقویت مالی و رسانهای یک جریان نامطمئن و به حاشیه راندن جریانهای اصیل انقلاب.
4) توسل به خشونت و ترور از طریق به راه انداختن جنگ و درگیری در میان گروههای داخلی و یا حتی از طرف برخی همسایههای خارجی.
5) ترور جسمی یا شخصیتی نخبگان مؤثر و تقویت نخبگان ضعیف و سست عنصر.
نظرات شما: نظر